Babam askerden geldikten sonra baya bir çalışmamış ve1971 de birazda dedemin zoruyla Erdemir Demir Çelik fabrikasına girmiş.Zoruyla diyorum nasip olmasa ve birazda istemese girmezdi tabi.Daha öncede adliyede çaycılık falan yapmış askere gitmeden.Askere gitmeden evlenmiş.Annem 14 yaşında o 19 yaşındaymış..ben doğduğumda o askerde 8 aylıkmış.
İşe başladıktan sonra Ereğlide ev kiralamış annemi de almış gelmiş o eve yerleşmişiz.Eskiden şehir de olsa herkes bilir yollar yok denilecek kadar bozuktu.Bizim eve de baya tepede bir yerde ve yollara da demir çelik curuf taşı dökerdi çamurdan kurtarmak için.Babamın eve bisikletle gidip geldiğini biliyorum.3 vardiye çalışırdı.Genelde ya işteydi ya uyurdu.bizle oturduğu zamanı nerdeyse bu yaşlarımda hiç hatırlamıyorum.Beni hiç kucağına
alıp sevdiğini hatırlamam.ama askerden yeni gelince beni nasıl olduysa kucağına almış foto çekmiş bir tek orda gördüm işte..:(
İki üç haftada bir bazen ayda bir aralıklarla babaannemin erzak dolu çantayla ziyaretimize geldiğini çok iyi hatırlıyorum.canım babaannem benim.eli hiç boş gelmezdi.Ama ne hikmetse her geldiğinde annemle kavga edip darılıp giderdi.Hatırladığım kadarıyla annemde kabahat olmazdı.Babaannem inatçı dediğim dedik bir kadındı.Ondan korkularına ne teyzelerim ne anneannem ne de dedem(dayımın babası)gelemezlerdi.Ama dayım rahat gelirdi çünkü onu severdi diye hatırlıyorum babaannemi.Babaannem gelince ben sevinirdim çünkü kendimi güvende hissederdim.Babam onun yanında bana kızamazdı bağıramazdı.rahat oynardım.ama babannem gidince içim cız ederdi sanki savunmasız kalmışım gibi :(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder